10-daagse rondreis Zuid-Afrika
Blijf op de hoogte en volg Michèle
11 Mei 2014 | Zuid-Afrika, Hout Bay
Dinsdag begon onze reis, vertrekkend uit Swaziland, met als eindbestemming Hout Bay waar ik vrijwilligersweek zou gaan doen. Samen met Jolanda, Robbert, een ouder (onwijs gezellig) Amerikaans stel en Mpho als gids stapte ik rond een uur of 10 in de auto die de komende 10 dagen ons vervoer zou worden waarin we heel wat uren zouden gaan doorbrengen. De eerste stop was St. Lucia, een toeristisch stadje dichtbij het strand. Na een aantal uur rijden kwamen we aan bij ons onderkomen, 'Bibis backpacker' waar alles zo'n beetje uit elkaar viel. Het was er erg rustig en er was niet veel te doen de eerste dag. Ik heb wel een goedkope mobiel gekocht met een Zuid-Afrikaans nummer zodat ik in ieder geval in contact kan blijven met wat mensen die ik onderweg ontmoet en het voelt wat veiliger als ik 's avonds uitga om niet afhankelijk te zijn van andere mensen met een lokaal telefoonnummer.
Nadat ik woensdag eindelijk douche 5 als voldoende in orde had bevonden (deze had enkel geen douchegordijn, geen haakjes en de straal stond scheef, maar het water werkte) stond er een nijlpaardboottocht op het programma. We hebben veel nijlpaarden en een aantal krokodillen gezien, maar na Kruger waren we een beetje verwend. Ik heb eigenlijk vooral genoten van de boottocht en de omgeving, even weg uit de backpacker. Die dag waren er gelukkig wat meer mensen aangekomen en na een traditioneel Xhosadiner kwam er een groep Xhosa de traditionele dans opvoeren. De rest van de avond heb ik doorgebracht aan de bar met wat backpackers. Op een gegeven moment moest de barman de groep wegbrengen en vroeg me '5 minuten' op zijn bar te letten. Daar stond ik dan uiteindelijk ruim anderhalf uur muziek te draaien achter de bar.. I love Africa, haha!
Daarna heb ik nog een korte wandeling gemaakt met iemand, naar het water 5 minuten van de backpackers. Opeens hoorde ik geritsel achter ons en toen ik omkeek stond ik opeens oog in oog met een nijlpaard, 5 meter verderop. De borden 'be aware for hippos at night' stonden er dus niet voor niets. Langzaamaan zijn we de andere kant opgelopen (we stonden namelijk precies tussen de nijlpaard en het water in) en daarna ben ik maar snel mijn bed ingedoken.
Donderdag was het tijd om de reis te maken van St Lucia naar Durban. Na een uur of 5 arriveerden we bij ons backpackers 'Happy Hippo'. Vergeleken met Bibi's backpackers een waar paradijs, normale wc's, heerlijke douches (met doorzichtig douchegordijn) en fijne bedden. Even voor het plaatje; in elke backpackers/lodge verblijf ik telkens met een aantal mensen in één kamer, meestal met stapelbedden. Omdat we in een gebied in Durban zaten waar de kans dat je overvallen werd groter was dan de kans dat je niet overvallen werd, bleven we die avond binnen. De volgende dag (vrijdag) zijn we naar uShaka Marine World geweest; een groot waterpark net naast het strand. Het park bestond uit een groot gedeelte met glijbanen, grasvelden om te liggen, een aquarium en er waren diverse shows om te bezoeken. Dit allemaal voor nog niet eens 10 euro. Dat maakt reizen in dit soort landen altijd extra fijn. Ik ben begonnen met het aquarium om vervolgens de zeehondenshow te bezoeken. Samen met Jolanda en Robbert heb ik daarna alle glijbanen uitgeprobeerd (waaronder de hoogste van Afrika). Na een bezoek aan de dolfijnenshow en het bekijken van de pinguins was het alweer tijd om terug te gaan naar onze backpacker.
Zaterdag was het tijd om onze reis te vervolgen langs de wild coast, op weg naar Chintsa. Een van de mooiste dingen tijdens deze reis is het constant veranderende landschap. Na elke heuvel weer een nieuw plaatje, diepe ravijnen, grote meren, hoge bergen, prachtige bomen.. maar vooral elke keer weer totaal anders. Wow! Op zaterdag zagen we ook de huizen veranderen omdat we nu in het Xhosagebied kwamen. Overal zagen we groepjes van 3/4 huisjes in dezelfde kleur bij elkaar, waarvan er altijd minstens eentje rond was. Deze ruimte wordt gebruikt voor voorouderverering en het houden van familiegesprekken. Nelson Mandela was ook Xhosa en nadat hij vrijgelaten werd van Robbeneiland hebben ze een huis voor hem gebouwd in het gebied waar hij was opgegroeid. Dit huis heb ik van een afstand ook kunnen zien. Tegen de avond kwamen we aan bij Buccanneers Backpackers, een groot park met allerlei (gehorige) huisjes. Ik kreeg wel steeds meer het backpackergevoel; bijna elke dag een andere plek, veel nieuwe mensen ontmoeten en niet altijd de meest luxe plekken om te slapen. Na aankomst heb ik een korte strandwandeling gemaakt.. wat een geweldig mooie plek is dit. Als avondeten aten we een Afrikaans diner in de grote eetzaal. Twee trappen naar beneden was de bar waar ik me de rest van de avond heb vermaakt met heel veel nieuwe mensen. Van de oude, dove eigenaar die er heilig van overtuigd was dat ik Amerikaans was, de engelse vrijwilligster achter de bar die hier al een jaar werkte, een oud-drugsverslaafde uit Johannesburg die hier nu aan het werk was als elektricien, tot een van de Xhosastafleden. Dit zijn voor mij de heerlijkste dagen, gedurende de dag veel cultuur zien en genieten van de prachtige natuur om 's avonds nieuwe mensen te leren kennen en verhalen te horen. Laat in de nacht heb ik mijn huisje opgezocht.
Zondagochtend werd ik door het gehorige huisje alweer vroeg wakker (uitslapen is er voor mij niet bij deze reis) en om 11 uur hadden we een reserving bij Inkwenkwezi natuurpark, voor een cheetah interactie. Drie cheetahs leven daar in een omheind gebied en we mochten samen met een gids naar binnen om dicht bij de cheetahs te komen. We konden ze zelfs aanraken! Het fijne aan de interactie vond ik dat de cheetahs weg kon lopen als ze genoeg van ons hadden omdat er genoeg ruimte in de
Woensdagochtend stonden we redelijk op tijd op omdat het vandaag een drukke dag zou worden. Het was eindelijk tijd voor iets waar ik de hele reis al naar uit had gekeken; de hoogste bungeejump in Afrika! Nadat we naar de brug waren gereden waar we vanaf zouden gaan springen werden we in een tuigje gehesen en konden we eerst vanaf een afstandje de eerste groep mensen zien springen. Tot op dat moment was ik eigenlijk helemaal niet zenuwachtig, wat een onwijs mooi uitzicht en wat zag het er gaaf uit! In de kantine konden we filmbeelden zien van de mensen die aan het springen waren, de hele sprong werd namelijk gefilmd (met als uiteindelijke doel verkoop natuurlijk). Na een half uur was onze groep van ongeveer 15 mensen aan de beurt. Aan de achterkant van de brug liepen we over een smal platform, als ik naar beneden keek kon ik de enorme diepte zien. Spannend! Eenmaal aangekomen bij het midden van de brug was het een constant vastbinden van mensen, klaarzetten, wachten tot de camera klaar was, springen en ophijsen. Opeens was ik al aan de beurt, mijn voeten waren al ingewikkeld en vastgemaakt en binnen een aantal seconde stond ik opeens op de rand van de brug. Whaa, daar waren de kriebels dan, hoe onnatuurlijk voelde dat, mijn hele lichaam protesteerde! Blijkbaar was de camera al klaar, want er werd gelijk afgeteld van 5, 4, 3, 2, 1.. en daar sprong ik dan! Geen tijd om na te denken, gewoon doen. Wow, hoe gaaf! De sprong zelf duurde maar een paar seconde, voordat je weer omhoog gaat en nog een paar keer op en neer stuitert. Daarna was het nog een minuut wachten tot er een mannetje naar beneden kwam om me vast te haken zodat ik weer omhoog gehaald kon worden. Wat een supergave ervaring was dit.. weer iets van mijn to do list af! Na het bungeejumpen zijn we doorgereden naar een plek waar ze verschillende kleine parken hadden; een tigerfarm (tijgers ed), monkeyland (apen) en world of birds (vogels). Ik ben samen met Robbert naar de eerste twee geweest. Beide waren plekken waar vooral dieren werden opgevangen die eerder als huisdier werden gehouden. Dat was wel een fijn idee, maar ik heb nog nooit zulke dikke leeuwen gezien als bij de tijgerboerderij. Overigens heette het 'tigerfarm', maar er waren cheetahs, servals, leeuwen, poema's, hyena's, etc. Bij monkeyland (apenland) kregen we een rondleiding van een Duitse vrijwilliger. Deze plek stond me meer aan, het was gewoon een groot bos waar apen vrij konden rondslingeren. Er stonden wel hekken met elektriciteit rondom het bos om de bavianen buiten te houden. De bavianen proberen echter zo nu en dan de hekken uit door hun jongen er tegenaan te gooien. Na monkeyland moesten we nog wachten op het Amerikaanse stel dat ook nog naar the world of birds was gegaan en daarna konden we terug naar de backpackers om te gaan eten. De avond weer rustig doorgebracht met wifi op de kamer, luisterend naar het gekletter van de regen tegen de ruiten. Afrika, wat doe je me aan!
Donderdag was het tijd voor de allerlaatste rit, langs Kaapstad, op weg naar Hout Bay waar ik mijn vrijwilligerswerk zou gaan doen. Hoe dichter we bij Kaapstad kwamen, hoe groter we de verschillen konden zien tussen arm en rijk. Aan de ene kant van de weg stonden letterlijk miljoenen kostende villa's, terwijl aan de andere kant van de weg de krottenhuisjes dicht tegen elkaar aangebouwd stonden. Ongelooflijk.. wat een contrast. Nadat we het Amerikaanse koppel in Kaapstad hadden afgezet reden we nog een kleine drie kwartier door naar ons nieuwe onderkomen: Hout Bay Backpackers. Mijn eerste indrukken van Hout Bay zal ik beschrijven in mijn nieuwe blog, maar wat een totaal andere wereld in vergelijking met Swaziland!
-
12 Mei 2014 - 13:41
Steve En Carla:
Wat is dat backpacken toch leuk he. Zoveel gesprekken met zoveel nationaliteiten......Het is nooit hetzelfde. Maar goed , op een gegeven moment verlang je inderdaad wel weer s naar een lekker bed en plekje voor jezelf , kan ik me zo voorstellen. Maar met al die nieuwe indrukken is het dus nog steeds goed toeven in Afrika. En als dappere dodo dus een sprong in het diepe gemaakt. Super hoor !
Veel plezier met je nieuwe vrijwilligers werk ! -
12 Mei 2014 - 23:25
Agnes:
Michele, weer een prachtig verhaal ,je kan zo mooi schrijven !En wat een prachtige plaatjes !Geniet van je mooie reis en geniet van je leven ,liefs Agnes . -
13 Mei 2014 - 15:03
Anniehes:
Hoi michele.
Wat een geweldige ervaring om in zo, n mooi land te reizen met al die prachtige natuur en wilde beesten om naar te kijken, en sommige ook nog eens aan te raken.
En dat bungeejumpen,wat een lef,moedig hoor,doe het niet na.
Geniet nog maar lekker van dit avontuur.
Liefs oma -
14 Mei 2014 - 10:56
Patricia Diemeer:
Hey lieverd, je beschrijft je reiservaringen wederom prachtig en beeldend. Als ik je verslag lees dan loop ik daar ook. Spannend hoor, sta ik ook zomaar oog in oog met een Hippo!;-) Ik ben niet alleen trots op je, geen uitleg nodig lijkt me, maar ook blij en dankbaar. Het mooie en rijke gevoel die je in Afrika beleeft staat tijdens ons Skype contact op je gezicht geschreven. Wat zie je er zacht, warm en happy uit! Time flies dus geniet nog even daar. Voor je het weet ben je weer in Nederland. Ook een fijn idee overigens ;-) Liefs mam X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley