Derde week
Blijf op de hoogte en volg Michèle
25 Maart 2014 | Swaziland, Ezulwini
Alweer mijn derde week hier, de tijd vliegt! Ik geniet enorm van mijn tijd hier in Afrika, het wakker worden en met blote voeten door de lodge lopen, de geweldige natuur, de dagelijkse ritjes in de combi met veel te harde muziek, de kinderen op mijn NCP die aan komen rennen als ze de combi zien komen, zelfs swazitijd gooit geen roet in het eten. Ik begin er aan te wennen dat je hier veel te vroeg bent als je op de afgesproken tijd aankomt en dat het normaal is dat iemand je pas rond 4 uur ophaalt als het 'rond 1 a 2 uur' is. Ik begin het zelfs fijn te vinden, mensen verwachten andersom namelijk ook niet dat je continu paraat staat. Het is een hele relaxte levenshouding die ik steeds beter begin te begrijpen en zelfs begin te omarmen.
Maandag 17 Maart
Deze dag hoefde ik niet naar mijn NCP omdat we 's ochtends onze visa's gingen aanvragen voor Mozambique. Ben je daar dan de hele ochtend mee bezig? Ja, in Swaziland wel. Na een korte rit kwamen we aan bij een klein gebouw waar ons werd opgedragen om een formulier in te vullen met onze meegebrachte pen. Meegebrachte pen? Inderdaad, niemand wist er van. Met de twee aanwezige pennen daar begonnen we ieder ons eigen formulier in te vullen en rond half 11 reden we terug naar de lodge voor een kleine lunch. Daarna reden we naar een plek waar mensen nog steeds op de traditionele swazimanier leven. Nadat ze verschillende swazidansen hadden opgevoerd (erg toeristisch, maar stiekem toch best leuk) kregen we een rondleiding door het dorpje. Een traditionaal Swazidorpje draait om 1 gezin. Er is meestal één man met meerdere vrouwen (2 a 3), dat hangt af van de hoeveelheid geld die je hebt. Alle vrouwen hebben hun eigen drie hutten, een om te slapen, een om te leven en een als brouwerij. Verder is er een gezamenlijke slaapplaats voor alle meiden boven de 6 en ook een voor de jongens boven de 6 jaar. Slechts 4% van de huidige bevolking leeft nog zo. Wel is het redelijk geaccepteerd om meerdere vriendinnen te hebben of om vreemd te gaan. Ik heb er met een van de swazistaffmembers over gepraat en de regel is eigenlijk 'als ze het niet weet, is het geen vreemdgaan.' Hoe bizar klinkt dat vanuit onze westerse cultuur. (Op de foto's van het dorpje zie je op de achtergrond een hoge berg, hier werden misdadigers vroeger vanaf gegooid).
Nadat we het dorpje hadden bezocht gingen we naar een nabij gelegen waterval. Wow! Samen met wat andere ben ik er naar toe gezwommen en via de rotsen zo dicht mogelijk naar de waterval toe geklommen. Wat geniet ik op zulke momenten.
's Avonds zijn we met een groep van ongeveer 10 man uit eten geweest bij Pub & Grill. Hoewel ik er thuis een hekel aan kan hebben als mensen constant met hun telefoon aan de eettafel zitten ging bijna iedereen nu los. Gratis wifi! In de lodge betaal ik er veel geld voor dus ik gebruik het weinig. Bovendien is mijn telefoon kapot gegaan (ik baal zo!) dus appen kan ik niet meer. Het was een gezellige avond, we hebben soms zelfs onze telefoons weggelegd. ;) Voor een euro of 8 had ik een groot bord met patat en vlees en 2 drankjes. En geloof me.. iedereen voelde zich na afloop als een kalkoen op kerstavond, helemaal volgepropt.
Dinsdag 18 Maart
Vandaag weer naar mijn NCP. Dankzij de giften van mensen in Nederland kan ik hier soms wat aankopen doen voor de mensen hier. Gistermiddag na het bezoek aan de waterval ben ik naar het centrum gegaan en heb ik een grote doos gekocht met houten blokken. Het zijn blokken in verschillende vormen en kleuren en het is duurzaam materiaal. We hebben het die ochtend gelijk ingezet om kleuren te oefenen met de kinderen, wat een enthousiasme! Zo zie je wat tastbaar materiaal met de kinderen kan doen. De glimlach op hun gezichten.. onbetaalbaar. Heel erg bedankt dus iedereen thuis.. ik blijf jullie op de hoogte houden van wat ik verder met de donaties doe.
Normaal gesproken komt er rond 12 uur een combi (geef of neem een half uur) maar om kwart voor 1 was er nog steeds geen combi. Samen met de mensen die naast mijn NCP helpen met het bouwproject besloot ik om dan maar het stuk dat we normaal met de eerste combi rijden te lopen. Dat hebben we geweten! Het was mooi om eindelijk eens door de kleine straatjes en over de smalle paden te lopen maar na ruim een uur zwoegen in de bloedhete zon en het beklimmen van heuveltjes was ik blij dat we de tweede combi konden pakken.
De rest van de middag hebben we genoten van onze welverdiende (althans, dat vonden wij zelf) rust.
Woensdag t/m vrijdag
Elke ochtend heb ik gewerkt op de NCP, ik merk dat ik toch wel begin te hechten aan de kinderen. In het begin heb ik bewust wat lichamelijk afstand genomen omdat ze je anders constant beklimmen, maar nu ze weten dat dit niet de bedoeling is heb ik wat meer vrijheid om ze soms wel tegen me aan te laten hangen of ze op schoot te nemen. Ik vind het heerlijk om de wat rustigere kinderen wat meer los te zien komen. Ik laat bewust de lerares van de NCP alle lessen geven (ik ben er voor de ondersteuning) zodat de kinderen de verandering niet te veel merken als ik weg ga, maar ik weet nu al dat ik ze ga missen! De middagen hebben we gevuld met de wekelijkse vrijwilligersbijeenkomst, een bezoek aan een markt en op zonnige dagen natuurlijk het liggen aan het zwembad. Zo fijn dat het nu eindelijk lekker weer is en ik hier van kan genieten!
Vrijdagavond & zaterdag
Vrijdagavond ging ik stappen samen met wat argentijnse backpackers van onze lodge en een deel van onze groep. We gingen naar een feest in Pub & Grill, ruim 80% was lokale bevolking. Wat een moves hebben de mensen hier.. niet normaal! Heerlijk om dat te zien. Rond half 5 lag ik in mijn bed en ik werd helaas alweer wakker doordat de mensen in mijn kamer rond half 8 begonnen op te staan. Ik merk echt dat ik hier net aan genoeg slaap krijg om de dag goed door te komen, maar ook niets meer dan dat. Het blijft wennen met andere mensen op een kamer. De rest van de dag heb ik mezelf een heerlijke dagje aan het zwembad en op de loungebanken gegund. Ik ben wel nog even naar het centrum geweest, voor het eerst alleen met de combi, maar dat ging prima. Rond een uur of 5 kwam een lokale swazi me halen (een bekende van de organisatie) en zijn we naar Mbabane geweest, een stadje verderop. Ik vond het heerlijk.. ik heb echt het idee dat ik steeds meer het echte Swaziland leer kennen. Dit is precies waarom ik graag langere tijd in een land wilde blijven, zodat je tijd hebt locals te leren kennen en echt op te gaan in de gewoontes van een land. We zijn naar een paar pubs geweest en ik ben bij zijn familie geweest (men valt hier continu bij elkaar binnen). Rond half 1 heb ik een taxi naar huis gepakt. Morgenochtend zou mijn wekker namelijk alweer om 4.45 gaan.. dan is het alweer tijd om naar Mozambique te gaan. Tijd voor een echte vakantie, ondanks alle geweldige indrukken ben ik er aan toe!
Maandag 17 Maart
Deze dag hoefde ik niet naar mijn NCP omdat we 's ochtends onze visa's gingen aanvragen voor Mozambique. Ben je daar dan de hele ochtend mee bezig? Ja, in Swaziland wel. Na een korte rit kwamen we aan bij een klein gebouw waar ons werd opgedragen om een formulier in te vullen met onze meegebrachte pen. Meegebrachte pen? Inderdaad, niemand wist er van. Met de twee aanwezige pennen daar begonnen we ieder ons eigen formulier in te vullen en rond half 11 reden we terug naar de lodge voor een kleine lunch. Daarna reden we naar een plek waar mensen nog steeds op de traditionele swazimanier leven. Nadat ze verschillende swazidansen hadden opgevoerd (erg toeristisch, maar stiekem toch best leuk) kregen we een rondleiding door het dorpje. Een traditionaal Swazidorpje draait om 1 gezin. Er is meestal één man met meerdere vrouwen (2 a 3), dat hangt af van de hoeveelheid geld die je hebt. Alle vrouwen hebben hun eigen drie hutten, een om te slapen, een om te leven en een als brouwerij. Verder is er een gezamenlijke slaapplaats voor alle meiden boven de 6 en ook een voor de jongens boven de 6 jaar. Slechts 4% van de huidige bevolking leeft nog zo. Wel is het redelijk geaccepteerd om meerdere vriendinnen te hebben of om vreemd te gaan. Ik heb er met een van de swazistaffmembers over gepraat en de regel is eigenlijk 'als ze het niet weet, is het geen vreemdgaan.' Hoe bizar klinkt dat vanuit onze westerse cultuur. (Op de foto's van het dorpje zie je op de achtergrond een hoge berg, hier werden misdadigers vroeger vanaf gegooid).
Nadat we het dorpje hadden bezocht gingen we naar een nabij gelegen waterval. Wow! Samen met wat andere ben ik er naar toe gezwommen en via de rotsen zo dicht mogelijk naar de waterval toe geklommen. Wat geniet ik op zulke momenten.
's Avonds zijn we met een groep van ongeveer 10 man uit eten geweest bij Pub & Grill. Hoewel ik er thuis een hekel aan kan hebben als mensen constant met hun telefoon aan de eettafel zitten ging bijna iedereen nu los. Gratis wifi! In de lodge betaal ik er veel geld voor dus ik gebruik het weinig. Bovendien is mijn telefoon kapot gegaan (ik baal zo!) dus appen kan ik niet meer. Het was een gezellige avond, we hebben soms zelfs onze telefoons weggelegd. ;) Voor een euro of 8 had ik een groot bord met patat en vlees en 2 drankjes. En geloof me.. iedereen voelde zich na afloop als een kalkoen op kerstavond, helemaal volgepropt.
Dinsdag 18 Maart
Vandaag weer naar mijn NCP. Dankzij de giften van mensen in Nederland kan ik hier soms wat aankopen doen voor de mensen hier. Gistermiddag na het bezoek aan de waterval ben ik naar het centrum gegaan en heb ik een grote doos gekocht met houten blokken. Het zijn blokken in verschillende vormen en kleuren en het is duurzaam materiaal. We hebben het die ochtend gelijk ingezet om kleuren te oefenen met de kinderen, wat een enthousiasme! Zo zie je wat tastbaar materiaal met de kinderen kan doen. De glimlach op hun gezichten.. onbetaalbaar. Heel erg bedankt dus iedereen thuis.. ik blijf jullie op de hoogte houden van wat ik verder met de donaties doe.
Normaal gesproken komt er rond 12 uur een combi (geef of neem een half uur) maar om kwart voor 1 was er nog steeds geen combi. Samen met de mensen die naast mijn NCP helpen met het bouwproject besloot ik om dan maar het stuk dat we normaal met de eerste combi rijden te lopen. Dat hebben we geweten! Het was mooi om eindelijk eens door de kleine straatjes en over de smalle paden te lopen maar na ruim een uur zwoegen in de bloedhete zon en het beklimmen van heuveltjes was ik blij dat we de tweede combi konden pakken.
De rest van de middag hebben we genoten van onze welverdiende (althans, dat vonden wij zelf) rust.
Woensdag t/m vrijdag
Elke ochtend heb ik gewerkt op de NCP, ik merk dat ik toch wel begin te hechten aan de kinderen. In het begin heb ik bewust wat lichamelijk afstand genomen omdat ze je anders constant beklimmen, maar nu ze weten dat dit niet de bedoeling is heb ik wat meer vrijheid om ze soms wel tegen me aan te laten hangen of ze op schoot te nemen. Ik vind het heerlijk om de wat rustigere kinderen wat meer los te zien komen. Ik laat bewust de lerares van de NCP alle lessen geven (ik ben er voor de ondersteuning) zodat de kinderen de verandering niet te veel merken als ik weg ga, maar ik weet nu al dat ik ze ga missen! De middagen hebben we gevuld met de wekelijkse vrijwilligersbijeenkomst, een bezoek aan een markt en op zonnige dagen natuurlijk het liggen aan het zwembad. Zo fijn dat het nu eindelijk lekker weer is en ik hier van kan genieten!
Vrijdagavond & zaterdag
Vrijdagavond ging ik stappen samen met wat argentijnse backpackers van onze lodge en een deel van onze groep. We gingen naar een feest in Pub & Grill, ruim 80% was lokale bevolking. Wat een moves hebben de mensen hier.. niet normaal! Heerlijk om dat te zien. Rond half 5 lag ik in mijn bed en ik werd helaas alweer wakker doordat de mensen in mijn kamer rond half 8 begonnen op te staan. Ik merk echt dat ik hier net aan genoeg slaap krijg om de dag goed door te komen, maar ook niets meer dan dat. Het blijft wennen met andere mensen op een kamer. De rest van de dag heb ik mezelf een heerlijke dagje aan het zwembad en op de loungebanken gegund. Ik ben wel nog even naar het centrum geweest, voor het eerst alleen met de combi, maar dat ging prima. Rond een uur of 5 kwam een lokale swazi me halen (een bekende van de organisatie) en zijn we naar Mbabane geweest, een stadje verderop. Ik vond het heerlijk.. ik heb echt het idee dat ik steeds meer het echte Swaziland leer kennen. Dit is precies waarom ik graag langere tijd in een land wilde blijven, zodat je tijd hebt locals te leren kennen en echt op te gaan in de gewoontes van een land. We zijn naar een paar pubs geweest en ik ben bij zijn familie geweest (men valt hier continu bij elkaar binnen). Rond half 1 heb ik een taxi naar huis gepakt. Morgenochtend zou mijn wekker namelijk alweer om 4.45 gaan.. dan is het alweer tijd om naar Mozambique te gaan. Tijd voor een echte vakantie, ondanks alle geweldige indrukken ben ik er aan toe!
-
25 Maart 2014 - 13:56
Anniehes:
Wat fijn om je reis op deze manier te volgen ,geniet ervan.
groetjes van oma. -
26 Maart 2014 - 00:52
Patricia Diemeer:
Eindelijk weer een verslag van jou! Dat Skypen was nou niet bepaald duidelijk, zag je in blokjes (wel toepasselijk;-)) en hoorde je maar voor de helft...;-) Maar dit maakt alles weer goed Miesje! Ben echt onder de indruk van jouw schrijven schat! Het is zo ontzettend Jij! Die humor, helderheid en mooie zinnen! En dan jou zo zien genieten! Zelfs oma geniet nu mee, leuk! Dikke zoen van mij en ik denk ook wel van de meisjes, al liggen ze nu lief te slapen...;-) XXX -
26 Maart 2014 - 13:33
Martijn:
Wat super van het zwemmen naar die waterval - naast alle nog nuttigere bezigheden. :P zijn daar ook nog foto's van? :) ben wel heel benieuwd nu al, hoe jouw blog over Mozambique wordt. Word een beetje bedolven onder de onwijs toffe verhalen, haha! enjoy gekki, you deserve it! :-) X -
26 Maart 2014 - 16:34
Michèle Sijm:
Hoi oma, wat leuk om te lezen dat u mijn blog nu ook hebt gevonden! Ik hoop dat alles goed gaat in Nederland, maar anders had ik het vast al gehoord. Het is heerlijk hier, maar heb ook wel zin om over 2 maanden weer even langs te komen! Liefs, Michèle
@Mam: Ja, ben soms veel te druk om mijn blog te schrijven ;) En meestal heb ik geen internet om mijn blog te plaatsen als hij af is, dus dan is het soms even wachten. Lieve reactie, dankjewel :) Kus terug!
@Martijn: Ja, daar hebben andere mensen foto's van genomen. De leukste foto's van mij staan nog bij andere mensen op de camera en andersom, die gaan we als we terug zijn uitwisselen. ;) Mozambique is tot nu toe echt geweldig, maar wel jaloersmakend. Wees voorbereid. ;) X :)
-
26 Maart 2014 - 16:50
Martijn:
Nog even afwachten- dus! Zag al wel allemaal stoere slingeraap-foto's voorbij komen op Facebook van die organisatie waar je mee reist. Die heb ik ook gelijk maar even geliked - alleen al om dat soort foto's. Pagina naar mijn hart. ;-) geniet van je weekje vakantie gek; vast weer genoeg te doen de komende weekjes. XX -
26 Maart 2014 - 21:10
Ron, Liesbeth En Max:
Hoi Michele,
Van oma hebben we de link naar jouw blog gekregen. Wat ontzettend leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt (en wat een leuke foto's :)). Je ziet er heel goed uit op de foto's, je kunt zien dat je het naar je zin hebt. We blijven je volgen!
Veel liefs van Ron, Liesbeth en Max -
04 April 2014 - 09:04
Michèle Sijm:
Hoi Ron, Liesbeth & Max,
Leuk om te horen dat jullie me ook gaan volgen! Ik heb het hier zeker naar mijn zin, haha! :)
Hopelijk gaat daar ook alles goed, jullie hebben in ieder geval mazzel met het weer in Nederland.. Zelfs ik word er soms jaloers van als ik het weerbericht zie, haha!
Liefs, Michèle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
